Zuzia ma jedenaście lat i dwóch starszych braci. Przeprowadzka do domu z ogrodem to spełnienie marzeń rodziców, nie jej. Wkrótce okazuje się, że ich nowe miejsce zamieszkania ma swoje tajemnice. Znaleziony w ogrodzie skarb skłania Zuzię do rozmyślań – kim byli poprzedni mieszkańcy? Dlaczego się wyprowadzili? Dziewczynka w sekrecie przed wszystkimi rozpoczyna prywatne śledztwo. Nie jest to łatwe – najbliższa sąsiadka nazwana przez dzieci Jędzą, woli milczeć o przeszłości, inni też nie są chętni do rozmowy. Jednak Zuzia nie rezygnuje i w końcu znajduje odpowiedzi na swoje pytania.

Krystyna Chołoniewska w sposób niezwykle delikatny, nie wprost nawiązuje do trudnych wydarzeń w Polsce sprzed pół wieku, prowokując młodych Czytelników do własnych przemyśleń i refleksji.

Daniel miał dobry Plan na życie. Wszystko było w nim dokładnie przemyślane i realizowane – osobisty rozwój, praca, rodzina. Sytuacja uległa drastycznej zmianie, kiedy biuro podróży, w którym pracował przez osiemnaście lat, zbankrutowało. W jednej chwili został bez pracy, sam, w pustym mieszkaniu, z mnóstwem czasu do przemyśleń. Walcząc z depresją, rozpaczliwie próbuje odzyskać swoje dawne życie. Stara się zrozumieć, co się właściwie stało, prowadząc niekończący się monolog-rozmowę z nieobecnym przyjacielem, któremu wykrzykuje całą swoją frustrację i wściekłość. Czy szalona podróż z Lizbony do Genewy przyniesie ukojenie?

Średni współczynnik szczęścia to szczególna powieść drogi, jej bohaterowie próbują oswoić nieprzyjazny świat, szukają nadziei, optymizmu i poczucia bezpieczeństwa w trudnych i łamiących serce czasach. David Machado łącząc ich losy z kryzysem trapiącym Portugalię, stawia pytania o ludzką kondycję i jakość spuścizny pozostawionej przyszłym pokoleniom. Jak będzie wyglądać przyszłość, zdaje się pytać, kiedy nasze Dzisiaj legło w gruzach?

Książka została wyróżniona w 2015 r. Nagrodą Literacką Unii Europejskiej, a w 2017 r. na jej podstawie powstał film pod tym samym tytułem w reżyserii Joaquima Leitão.

Niewidzialni ludzie mają imiona, głos i tożsamość. Żyją obok nas. Wszędzie. Młoda kobieta, wychowana w domu dziecka, próbuje uporać się z traumami dzieciństwa. Romski chłopiec pragnie uratować swoją umierającą matkę. Niegdyś sławna baletnica, dziś – zapomniana przez świat kociara. Syryjska rodzina w obozie dla uchodźców walcząca o przetrwanie.

Dziewięć historii poruszających kwestie nierówności społecznej, queer, niepełnosprawności fizycznej, ubóstwa, wykorzystywania seksualnego i dyskryminacji.

Powieść wyróżniona w Bułgarii nagrodą „Debiut” 2018.

Lektura powieści „Niewidzialni” Natalii Delewej przypomniała mi, że w dzieciństwie ukrywałam się w szafie, na drzewie, na strychu i marzyłam o czapce niewidce. W zagrożeniu chciałam założyć taką czapkę na głowę, zniknąć ze świata, ukryć się w bezpiecznej przestrzeni, tam gdzie nikt mnie nie znajdzie. Potem zorientowałam się, że taką czapką niewidką może być literatura i moja wyobraźnia. Podobnie myśli narratorka „Niewidzialnych”. Ona zbiera strzępki artykułów, wsłuchuje się w siebie, w opowieści ludzi spotkanych na swej drodze, zagląda w przeszłość, mierzy się z traumami i wybijając czytelnika ze strefy komfortu, zadaje ważne pytania o nasz świat, imigrantów, ludzi wykluczonych, porzuconych, bezdomnych. Piękna, misternie utkana i poruszająca książka.

Wioletta Grzegorzewska, autorka „Guguł”

„Niewidzialni” to powieść o ludziach z marginesu społeczeństwa. Linie tematyczne przeplatają się, by opowiedzieć jedną wspólną historię: historię niewidzialności. Powieść, która chwyta za gardło.

Georgi Gospodinow, autor „Fizyki smutku”

Książka została przetłumaczona dzięki wsparciu bułgarskiego Narodowego Funduszu Kultury.

Bliżej nieokreślona przyszłość. Świat, jaki znamy, nie istnieje. Powszechny kryzys zwany „Wielką Kakofonią”, wywołany usterką w globalnej sieci komunikacyjnej, doprowadził do rozpadu dotychczasowego porządku – Europa stała się konserwatywną twierdzą, Ameryka upadła, a władzę nad nowym światem przejęła Japonia.

Trzy przeplatające się ze sobą historie. Evana, uzależnionego od narkotyków dyrektora teatru w Tokio. Krasa, głowy rodu, byłego ministra spraw zagranicznych, świętującego 50. urodziny w słoweńskiej części tego, co zostało po Europie. Zoi, anarchistycznej poetki, przygotowującej się do występu na brooklińskim festiwalu poetyckim, w którym ma wziąć udział grupa intelektualistów, artystów i szaleńców.

Jasmin B. Frelih – przedstawiciel młodej generacji słoweńskich pisarzy – wprowadza nas w świat rozdwojony, przepołowiony, bez punktu wspólnego, bez wspólnego języka.

Na/pół to powieść eksperyment, futurystyczna dystopia, gdzie przekraczane są nie tylko granice przeszłości i przyszłości, ale także granice samego tekstu.

Książka w 2016 r. została uhonorowana Nagrodą Literacką Unii Europejskiej.

Książka wydana w ramach projektu tłumaczeniowego “Literackie zbliżenia”, dofinansowanego przez Komisję Europejską w programie Kreatywna Europa Kultura.

Po śmierci matki 9-letnia Ewelina zostaje zupełnie sama, zdana na łaskę obcych nieżyczliwych ludzi. Zgodnie z wolą ojca dziewczynka w ciągu 7 dni musi wybrać swojego prawnego opiekuna. O jej względy zabiegają – dyrektorka sierocińca, pani Bruber, adwokat Vincent Krammer, pastor Martin oraz doktor Sobel, którzy nie cofną się przed niczym, by zawładnąć majątkiem dziewczynki. I kiedy wydaje się, że już nic i nikt nie obroni Eweliny przed ludzką chciwością, nad jej domem zaczyna krążyć Czarny Ptak, a w miasteczku zjawia się dziwna postać – pan Rukkman. Niesamowity nastrój nawiązujący do powieści grozy, świetnie sportretowani bohaterowie i wszechobecna magia to niewątpliwe atuty tej książki, która może zachwycić nie tylko młodego czytelnika.

10-letni Artur śni co noc przerażający sen o Cieniu, który zagraża życiu jego taty, leżącego w śpiączce po wypadku. W domu dziadków na strychu chłopiec przypadkowo znajduje starą książkę bez tytułu. Zaczyna czytać i wówczas księga zdradza swoją tajemnicę – z kart wyłania się zaklęty w niej duch rycerza Lupusa. Lupus nie tylko zawierzy Arturowi własny los, ale też pomoże mu rozwikłać mroczną zagadkę sprzed lat. Czy chłopcu wystarczy odwagi, by zmierzyć się z potężnymi siłami Zła i uratować ojca? Powieść dla miłośników mocnych wrażeń, lubiących pełne grozy historie nie z tego świata.

Książka, wydana po raz pierwszy w 1929 roku, porusza wiele ważnych problemów dotyczących życia dziecka w domu, w szkole, grupie rówieśniczej. Refleksje na temat dojrzewania, zdolności, różnic między płciami, różnic społecznych przekazuje Korczak językiem prostym i obrazowym, odwołując się do wielu przykładów z życia swoich podopiecznych.

Książka może zainteresować nie tylko młodych Czytelników, ale również ich wychowawców, a także wszystkich tych, którzy pragną lepiej poznać i zrozumieć siebie.

Książka wydana z okazji Roku Korczakowskiego wspólnie z Międzynarodową Kapitułą Orderu Uśmiechu.

Myślisz może, że kot to tylko mrucząca przytulanka albo kanapowiec, leniwie wylegujący się godzinami na kanapie? Nic bardziej mylnego! Poznaj niezwykłe historie Simona, Maszy, Siemiona, Kiddo i Rudzielca, a odkryjesz prawdziwą kocią naturę. Służba na okręcie wojennym, przejście tysięcy kilometrów, by wrócić do domu, ostrzeżenie rodziny przed pożarem, lot balonem - oto, do czego zdolne są koty! Potrafią być odważne i narażać się dla ludzi oraz stawać w ich obronie. To właśnie o nich jest ta książka. Bohaterskie koty wkraczają do gry!

Czy możecie sobie wyobrazić świat bez drzew? Bez lasów i parków, bez zapachu akacji i lipy? Niemożliwe? Przerażające? A jednak… W takim świecie, w którym przedmiotem codziennego użytku stała się podręczna butla z tlenem, przyszło żyć Kalinie Orzeszek, Marcelowi, nastoletnim bohaterom tej książki, i ich bliskim. Kalina nigdy nie widziała i nie dotknęła dębu, sosny czy jabłoni. O lasach i sadach wie od babci, która opowiadała jej o dzikiej naturze i zaszczepiła w Kalinie ten wyjątkowy rodzaj czułości dla przyrody i tęsknoty za drzewami. Pewnego razu z okazji Dnia Drzewa Kalina otrzymuje od mamy niezwykły prezent - zielnik ukochanej babci i kilkanaście zasuszonych nasion, które postanawia… zasiać! Czy Kalinie uda się to, co od lat nie udaje się światowej sławy dendrologom? Czy nasiona wykiełkują? Czy drzewa znów zaczną rosnąć na Ziemi?

„Kalina przegląda Wielki atlas roślin wymarłych. W sumie to wielki atlas drzew… Jej babcia znała je osobiście. Pozostały po nich jedynie drzewne imiona, drzewne „skarby” w zardzewiałym pudełku i telewizyjne programy o drzewach. Czy da się je przywrócić ludziom i Ziemi? A jaka w tym jest rola Instytutu Dendrologii? O tym w książce...” - prof. dr hab. inż. Andrzej M. Jagodziński, Dyrektor Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku.

Marta ma dziesięć lat, jest Polką, od urodzenia mieszka w Anglii i za żadne skarby nie chce wyjeżdżać do Australii, która, jak mówi mama, jest rajem. Po co opuszczać rodzinny dom, lubianą szkołę i najbliższą przyjaciółkę? O co w ogóle chodzi z tą całą karierą rodziców?

Clint ma dziesięć lat, jest Australijczykiem i według Marty jest dziwny. Chłopaki z klasy też od niego stronią, bo wiadomo, że z Clintem to ani piłkę pokopać, ani na konsoli pograć. Nic, tylko armia i komandosi, a po szkole szybko do domu.

Tęsknota, strata, oswajanie nowej rzeczywistości – jak Marta i Clint poradzą sobie z niełatwymi uczuciami? Czy między dwojgiem zagubionych bohaterów zrodzi się przyjaźń?

Książka odkrywa przed młodymi czytelnikami trudne doświadczenia ich rówieśników, uczy empatii i zrozumienia dla innych.

Uwaga, konkurs na filmik z telefonu komórkowego! Adresat – dzieci i młodzież. Start – wtorek, godzina 15.00. Co z tego wyniknie?

Casting na modelkę, biały marsz po samobójstwie koleżanki z klasy, przygoda z bezdomnym psem, anoreksja siostry, przyjaźń z Wietnamczykiem zwanym Żółtym, emigracja rodziców...

"Wtorek" jest zbiorem opowiadań – filmików młodych reżyserów. Dynamicznie napisanym, dowcipnym, skłaniającym do refleksji. Inspiruje nie tylko do tego, żeby za pomocą komórki rejestrować rzeczywistość, ale żeby bliżej przyjrzeć się światu, z którym młody człowiek musi zmagać się na co dzień.

Niepodległa Słowenia, tuż po rozpadzie Jugosławii. Zala Jovanović, Serbka z pochodzenia, od dzieciństwa mieszkająca w Lublanie, właśnie urodziła syna i w szpitalu dowiedziała się, że… nie istnieje. Jej imienia i nazwiska nie ma w rejestrze mieszkańców Słowenii, co wiąże się z drastycznymi konsekwencjami dla niej i dziecka. Zala rozpoczyna rozpaczliwą walkę
o prawo do życia dla siebie i syna.

Wymazana była w 2015 r. nominowana do Nagrody Kresnik (słoweński Booker), a w 2018 r. na podstawie książki powstał film w reżyserii Mihy Mazziniego.

Kiedy Rosa Montero odkrywa pamiętnik Marii Curie, który ta zaczęła pisać po śmierci męża, Pierre’a, w słowach Marii odnajduje echo własnego smutku. Na przestrzeni czasu obie kobiety doświadczają tego samego bólu w obliczu niewyobrażalnej straty. Ich głosy mieszają się ze sobą, by opowiedzieć historię odradzania się do życia. Bo życie jest tak potężne, że od pierwszych chwil rozpaczy pozwala się cieszyć chwilami radości.

Rosa Montero za książkę Ta żałosna myśl, że nigdy więcej cię nie zobaczę została uhonorowana nagrodą Premio de la Crítica de Madrid 2014.

Rosa Montero pisze, jakby siedziała obok nas i rozmawiała z każdym z osobna. To nie jest jednak rozgadana, konfesyjna opowieść, chociaż intymna i bezwarunkowo szczera. To przecież esej, który łączy to, co najważniejsze w tym gatunku: wiedzę, przystępność, indywidualną perspektywę i jeszcze jeden, niezbędny składnik: „brokatowy pył" literatury. Refleksja o miejscu kobiet i zmieniających się czasach, które, chociaż przyniosły emancypację, to czasem wciąż przypominają XIX wiek. To również piękny list miłosny do tych, których już z nami nie ma.

Siłą tej książki jest niezwykle wrażliwy język, który sprawia, że każda historia zapada w sercu i nie daje o sobie zapomnieć.

Sylwia Chutnik

Przekład wsparty finansowo przez Ministerstwo Kultury i Sportu Hiszpanii.